وبلاگی خبری پی بیست نا

حافظه جمعی ما ایرانیان زلزله های بزرگ و وحشتناک تری را در خود ثبت کرده که از یکی از مشهورترین آنها یعنی زلزله بویین زهرا حدود 60 سال می گذرد.  اما علیرغم این گذشت زمان طولانی تقریبا هیچ حساسیت موثری نه در مسوولان و نه در خود مردم برای آمادگی و مقابله با این رخداد طبیعی دیده نشده است. در واقع باید گفت "زلزله" هنوز برای ما به "مساله" تبدیل نشده است. آن هم در شرایطی که  خطرات و تلفات گسترده این حادثه طبیعی را بارها به چشم خود دیده ایم.نه مسوولان امر و نه مردم که بسیاری از آن ها به خصوص در شهرهای بزرگ مشغول ساخت و ساز هستند، نوعا توجهی به مقاوم بودن بنا و سازه های ساخته خود ندارند و مسوولان امر هم شاید به دلیل گستردگی حجم این تخلفات ناتوان از نظارت موثر در این زمینه هستند.به چرایی این امر پاسخ های مختلفی می توان داد که خلاصه آن ها شاید این باشد که ما ایرانیان چه شهروندان و چه سیاستمداران  به دلایل فرهنگی و اجتماعی نگاه بلندت مدت یا حتی میان مدت هم نداریم و صرفا روز را می گذارانیم.یکی از پاسخ های مهمی که در بیان چرایی این امر می توان داد این است که ما ایرانیان از شهروندان گرفته تا سیاستمداران ناتوان از مواجهه "عقلانی" در برخورد با مسایل هستیم و مهمترین ویژگی در میان ویژگی های یک مواجهه عقلانی با مسایل و یافتن راه حل آن نیز  "اولویت بندی" مسایل و اجماع و توافق بر سر آن و سپس آغاز کردن فرایند حل مساله از "کوچکترین" اقدامات به صورت تدریجی است.این نقص به خصوص در فضای سیاست یعنی میان اداره کنندگان جامعه به شکل آشکارتری قابل مشاهده است. با نیم نگاهی به فعالیت دولت های مختلف در کشور متوجه می شویم که علیرغم تمام شعارها و وعده های بزرگ که بعضا از حل مسایل داخلی نیز فراتر رفته و رفع مشکلات دنیا را نیز شامل شده، هنوز از هیچ کدام از مسایل بزرگ کشور به نحو قابل قبولی کاسته نشده و همچنان چرخه بی حاصل وعده ها و شعارها برقرار است. معلوم نیست چند سال دیگر باید بگذرد و چند زلزله بزرگ دیگر باید رخ بدهد که این اجماع در بین مردم و در بین سیاستمداران که وظیفه بسیج منابع کشور را بر عهده دارند ایجاد شود که زلزله یکی از مهمترین اولویت های کشور است که حتی حیات سیاسی و امنیتی را به مخاطره می اندازد. 

ترانه و موزیک توسط ایمین و تنظیم نیز هومن آزما یکی از کر درست هایی که تا به حال چندین اهنگ مختلف رو ارنج بندی کرده و حالا به سراغ خود خواننده بریم که یکی از درجه 1 های موسیقی هست که تا به حال اسمش رو شنیدیم و امروز هم قسمت شد که یک بخش جدید برای سینا راه اندازی کنیم که تمامی موزیک هایی که عرضه میکنه به صورت خودکار در دسته بندی مختص به خودش قرار بگیره و همچنین باید اینو بگیم که حتما به پیجش برید و یه کلیپی که کردی میخونه رو گوش بدین خیلی بی نظیر اجرا میکنه البته اگر تا الان دلیت نکرده باشه و این که اگرم ببینم که اجراش را دارم حتما میزارم گوشش کنید خیلی احساسی هست

آهنگ جدید و متفاوت همسایه از سینا پارسیان به صورت مستقیم و با پخش انلاین در ای وان موزیک

همسایه ی دیوار به دیوارم
خوابیدی و من هنوز بیدارم
تو ماه سپیدی که نمی تابی
من ابر سیاهم که نمیبارم

بی رحم ترین آدم دنیامی مربوط ترین عاشق چشماتم
من عاشقتم منی که معمولا از آدم بی عاطفه بیزارم
از خونه ی من تا تو چقدر راهه دیوار من انقد کوتاهه
انقد که وقتی که تو خوابیدی معلومه که من هنوز بیدارم
تو نقطه پیوند شب و روزی خوش میبری و خوب نمیدوزی
روزم به شبم دوخته شد با عشق تا صبح به هم پلک میذارم
تا صبح به هم پلک میذارم

تعریف دارد اما یکی از واژه های دم دستی شده است که مغرضان و نفرت پراکنان با قلب مفهوم آن، توصیفات محیر العقول از ایران سرهم بندی می کنند. زدن اتهام «یهودستیزی» به ایرانیان، یکی از محصولات تحریف اعلام تعلق ایرانیان به امت است پیچیدگی هایی وجود دارد که به خطا بردن را محتمل می‌کند. ملت در ادبیات کهن فارسی همچون ادبیات قرآنی، مترادف شریعت است؛ ولی مفهوم ملت در فارسی امروزین، به «امت» در زبان عربی نزدیک شده است. به عنوان مثال، سازمان ملل متحد، به عربی «الامم المتحده» نامیده می شود. اما سو تعبیرات رایج سیاسی از مفهوم «امت» شاید که به بدفهمی توضیحات اصل 11 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم مربوط باشد. آیه «ان هذه امتکم امة واحدة...»، مستند اصل 11 است. این آیه ای از سوره انبیا است، سوره ای که یک سال پیش از هجرت پیغمبر اسلام به مدینه نازل شد. غالب مفسرین قرآن مجید هم تاکید می کنند که دایره امت مذکور، منحصر به پیروان محمد (ص) نیست بلکه شامل پیروان همه انبیا اللهی می شود. عنوان «امت اسلامی» از پذیرش تقسیم بندی امت واحده حاصل می شود و امتی است که تنها به مسلمانان اختصاص دارد، لذا عمومیت و شمول مفهوم امت مذکور در این آیه را ندارد.

یک شاهد تاریخی برای درک مفهوم امت واحده و کاربرد درست آن، محتوای «منشور مدینه» است که به اعتقاد برخی صاحب نظران، اولین قانون اساسی تاریخ محسوب می شود. این منشور طی ماه های نخستین هجرت پیامبر اسلام به مدینه تدوین شد؛ مدتی پس از آنکه آیه معروف امت واحده نازل شده بود. در سطر 26 آن می خوانیم که:

«یهود بنى عوف با مؤمنان "یک امّت" هستند (ان یهود بنی عوف امة مع المومنین) با این تفاوت که یهود مطابق دستور دین خود عمل کنند و مسلمانان مطابق اوامر دین خود. موالى (هم‌پیمانان) یهود در حکم خود یهودند، مگر کسانى که ستم کنند و مرتکب گناه شوند و متجاوز باشند، چنین کسانى جز خود و اهل خانه خود را دچار زحمت نخواهند کرد.»یهود بنى نجّار، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود. یهود بنى حارث، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود. یهود بنى ساعده، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود. یهود بنى جشم هم

می توان از امت اسلام و حتی امت یهود گفت اما امت واحده هر دو را در بر می‌گیرد. به هر حال، اصل 13 قانون اساسی مجالی به اعتبار سو تعبیرات نمی‌دهد. اصل 13 صراحتا جایگاه ایرانیان یهودی را محترم شمرده است و ایشان با حفظ هویت دینی خود، بخشی انکار ناپذیر از ملت هستند. 
درود بر همه شهیدان ایران زمین